Monday, May 4, 2020

Focus 9 India



ఇలానే నేనుంటా..
కొన్ని అడుగులేసిన అనుభవంతోనే చెప్తున్నా
అశాంతి మొదలయ్యే మలుపేదో అక్కడ నడక తడబడుతుంది
కలని తెలిసినా..
నాకు నేనుగా నిర్మించుకున్న ఊహ..
నిత్యమూ రేయికని ఎదురుచూసి చీకటి పరిష్వంగానికి చేర్చినప్పుడు
ఓ నిశ్చింత జన్మజన్మల పులకింతలా చేరదీస్తుంది.
మెత్తగా తాకే ఓ చూపు..నా నవ్వులతో ముడిపడి
జీవితపు నిడివిని పెంచి అంతర్లోకపు వైశాల్యాన్ని అధిగమిస్తుంది..
ఎడారిలో ముత్యాలు పండవని తెలిసినా..
నేలరాలే నక్షత్రానికీ ఓ గమ్యం ఉంటుందని తెలుసు కనుక
కాస్త దూరమైనా చందమామతోనే మాటలు కలుపుతూ ఉంటానలా..
అపరిచిత ప్రేమను సహించగలిగే నేను
పరిచిత గాయాన్నింక మచ్చిక చేయలేనని తెలుసుకున్నాక
శిశిరంలో చలిమంటకోసం ఆశపడక..వసంతంలో మొలకెత్తేందుకే సమాయత్తమవుతాను
నిజమే..
కిటికీ లోంచీ కనిపించేదే మన లోకమని.. భ్రమ తప్పించి చూడగలిగితే
అనంత విశాలమైన ఆకాశం నీలమై నిఖిలమవుతుంది
ఇప్పుడు రెక్కలు మొలిస్తే ఎగిరేందుకు నే సిద్ధపడినా ఆపేదెవరని..
ఇలానే నేనుంటా..
పడమటిసంధ్య పచ్చని స్మృతిలా నేనుంటా
రాధామనోహరపు మెత్తని పరిమళాన్ని పలవరించేవారికి మాత్రమే నేనో అనుభూతినవుతా..!!


No comments:

Post a Comment